www.Lragir.am, 
27 Հունիսի 2007

ИА REGNUM,
www.regnum.ru, 27 июня 2007

На международной арене формируется ситуация, которая может стать хорошей предпосылкой для урегулирования карабахского конфликта в пользу Армении. Об этом 27 июня на пресс-конференции заявил лидер Национально-демократической партии Шаварш Кочарян.
  Как передает корреспондент ИА REGNUM, политик аргументировал свою позицию тем, что, во-первых, "к факту независимости Черногории в скором времени присоединится и факт независимости Косово", что является прецедентом для всех непризнанных республик, в том числе и для Карабаха.
  Во-вторых, по оценкам многих международных общественных организаций, Азербайджан пополняет ряды стран, приверженных тирании.
  В-третьих, пражский процесс по карабахскому конфликту фактически зашел в тупик, и по большей части из-за позиции Азербайджана, не желающего идти на уступки, считает Шаварш Кочарян. "Поэтому армянская сторона посредством умелых дипломатических шагов сможет обратить урегулирование нагорно-карабахского конфликта в свою пользу", - резюмировал он.

www.Lragir.am, 
27 Հունիսի 2007

Միջազգային ասպարեզում առկա է մի իրավիճակ, որը լավ նախադրյալ է ստեղծում Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորման գործընթացը հայանպաստ դիրքից սկսելու համար, հունիսի 27-ին Փաստարկ ակումբում լրագրողների հետ հանդիպմանն ասել է ԱԺԿ ղեկավար Շավարշ Քոչարյանը: Նրա կարծիքով, հայանպաստ մեկնարկի համար հնարավորություն է տալիս թե հանգամանքը, որ Եվրոպայում Չեռնոգորիայի անկախության փաստին կավելանա Կոսովոյի անկախությունը, իբրեւ նախադեպ Ղարաբաղի համար, թե այն, որ կարգավորման Պրահայի գործընթացը փաստացի մտել է փակուղի` առավելապես Ադրբեջանի մերժողական եւ անզիջում դիրքի պատճառով, եւ թե այն, որ միջազգային հասարակական կազմակերպությունների գնահատականների համաձայն, Ադրբեջանն արդեն համալրում է տիպիկ բռնապետությունների շարքը:  

www.Lragir.am, 
27 Հունիսի 2007

Հայաստանի քաղաքական համակարգը որակապես չի համապատասխանում ժամանակի մարտահրավերներին եւ պահանջներին` թե ընդդիմության եւ թե իշխանության առումով: Հունիսի 27-ին Փաստարկ ակումբում այդպիսի հայտարարությամբ է հանդես եկել Հայաստանի խորհրդարանի ընտրության 5 տոկոսի շեմը չանցած ԱԺԿ կուսակցության ղեկավար Շավարշ Քոչարյանը: Նրա խոսքով, Հայաստանի նոր Սահմանադրությունը երկիրը դարձրել է տիպիկ կիսանախագահական պետություն: Իսկ այդ պարագայում իշխանության հարցը լուծվել է խորհրդարանի ընտրությանը, ինչը նշանակում է, որ իշխանությունը պատկանում է խորհրդարանի մեծամասնությանը, իսկ իրական իշխանության առաջին դեմքը դառնում է վարչապետը: Այդ առումով Շավարշ Քոչարյանը այդքան էլ կարեւոր չի համարում այն հեռանկարը, որ Հայաստանում կարող է ձեւավորվել վիճակ, երբ նախագահը, վարչապետը եւ խորհրդարանի նախագահը միեւնույն կուսակցության ներկայացուցիչ են:

«168 ԺԱՄ»,
www.168.am , 20 Հունիսի 2007

Հարցազրույց ԱԺԿ ղեկավար Շավարշ Քոչարյանի հետ

Մայիսի 12-ից հետո, կարծես, հայրենի ընդդիմությունը կաթվածահար է եղել, եւ անգամ ուշքի գալու նախանշանները դեռ չեն երեւում: Ինչո՞ւ ընդդիմությունը հայտնվեց նման իրավիճակում, եւ ի՞նչ պետք է անի ստեղծված իրավիճակից դուրս գալու համար: Այս եւ այլ հարցերի մասին է մեր զրույցը ԱԺԿ նախագահ Շավարշ Քոչարյանի հետ:

- Պարոն Քոչարյան, մայիսի 12-ից հետո ընդդիմադիր համարվողների զգալի մասը կարծեք թե միանգամից անհետացան. Արտաշես Գեղամյանից ու Արթուր Բաղդասարյանից ձեն-ձուն չկա, Դեմիրճյանը չի երեւում, Արամ Կարապետյանը նորից գնաց Մոսկվագ Միայն մի քանի հոգի հանրահավաքներ են անում: Ընդդիմադիր դաշտում ստեղծված այս անհույս վիճակը շտկելու համար դուք ի՞նչ եք առաջարկում:

- Ես պետք է խոսեմ միայն մեր փոխարեն: Արդեն մայիսի 13-ին մենք տվեցինք գնահատական, որն անփոփոխ է. սա ոչ թե իշխանությունների հաղթանակն էր, այլ՝ ընդդիմության պարտությունը: Դրա պատճառները մենք վաղուց ենք ասել՝ դեռ մինչեւ ընտրությունները՝ 2005 թվականի հանրաքվեից հետո: Ընդդիմությունը, ցավոք, դասեր չքաղեց այն սխալներից, որոնք մինչ այդ կատարել էր, եւ ոչ համախմբված, ոչ գաղափարական գնաց դեպի ընտրությունները. արդեն արդյունքը կանխորոշված էր: Հիմա մենք գտնվում ենք մի փուլում, երբ կրկին առաջացել է անհրաժեշտություն՝ վերագնահատելու կամ գնահատելու արած-չարածը, սեփական սխալները: Եթե դա կրկին չարվի, ապա այն վիճակը, որում գտնվում է ընդդիմադիր դաշտը, է՛լ ավելի է խորանալու՝ բացասական իմաստով:

«Հայոց աշխարհ»,
www.armworld.am, 19 Հունիսի 2007

«Հայոց աշխարհ»,
www.armworld.am, 19 Հունիսի 2007

Ստորեւ՝ ԱԺԿ նախագահ ՇԱՎԱՐՇ ՔՈՉԱՐՅԱՆԻ նկատառումները ԼՂՀ նախագահական ընտրությունների վերաբերյալ
  
- ԼՂՀ նախագահական ընտրությունների արդյունքները որքանո՞վ կարող են որոշիչ լինել բանակցային գործընթացն ի շրջանս յուր, այսինքն՝ Մինսկի խմբի իրական ձեւաչափին վերադարձնելու առումով։ Դա պայմանավորված է ապագա նախագահի անձո՞վ, թե՞ ավելի գլոբալ խնդիրների հետ է կապված։

- Վստահ եմ՝ Ղարաբաղում չկա որեւէ քաղաքական գործիչ, որ կողմնակից չլինի, որպեսզի Ղարաբաղը որպես լիարժեք կողմ մասնակցի բանակցություններին։ Այս տեսանկյունից, չեմ կարծում, թե նախագահի անձով պայմանավորված՝ Ղարաբաղը կներգրավվի կամ չի ներգրավվի բանակցային գործընթացում։
   Այլ բան է, որ, վերջին հաշվով, խնդիրը պետք է կարգավորվի քաղաքական որոշման արդյունքում։ Սակայն դա դեռեւս չի նշանակում, թե չկան գործոններ, որոնք այս կամ այն կերպ ազդում են այդ քաղաքական որոշման վրա։ Ընդ որում, խոսքը ամենեւին էլ ադրբեջանական նավթի մասին չէ։ Ինքնին փաստը, որ Ադրբեջանի բյուջեն գնալով ավելանում է, եւ նրանք լուրջ գումարներ են տրամադրում բանակին, իհարկե, չի կարելի անտեսել, բայց, մյուս կողմից, նաեւ պետք չէ գերագնահատել։

"Голос Армении", www.golos.am, 14 Июня, 2007

считает лидер Национально-демократической партии Шаварш КОЧАРЯН

Объединяются вокруг дел

- Некоторые деятели оппозиции уже объявили о начале межпартийных переговоров на предмет объединения с целью выставить на президентских выборах единого кандидата. Как вы расцениваете шансы оппозиции договориться?

- Разговоры о переговорах мы слышим уже не первый год (слышали и тогда, когда реально никаких переговоров не было) , а перспектива в данном случае зависит, как минимум, от того, сделает ли оппозиция для себя выводы после поражения на парламентских выборах. И пока это не сделано, речь может идти только об имитации объединения, которую мы наблюдали до парламентских выборов: говорили о едином списке, о единых кандидатах во всех мажоритарных округах, о едином штабе. . . Дальше слов дело не шло.

- Но оппозиция уже сделала вывод, что проиграла, потому что не смогла объединиться. Не так ли?

- Это механический вывод, который доступен любому обывателю, вопрос в том, почему оппозиция не смогла объединиться.